· 

Gertrudis (en de Bende) van Nijvel

Gertrudis, De heele Santekraem. www.hetmaagdenkabinet.nl
St. Gertrudis (E. Brouwers 2018)

In het jaar 628 zag Gertrudis het levenslicht als dochter van de Merovingische hofmeier Pippijn I van Landen en Ida (Iduberga) van Nijvel.

Zij werd al op 12 jarige leeftijd voorbestemd de Meroveringerkoning Dagobert I (stamvader van het Karolinger-huis van Karel de Grote) te huwen om politieke redenen en zoals het elke fatsoenlijke heilige betaamde, weigerde zij dit omdat ze bruid van de Heer wilde zijn.

Nadat haar vader 12 jaar later overleed, trok haar moeder zich terug uit het leven aan het hof en stichtte een dubbelklooster (mannen- EN het eerste vrouwenklooster in de Nederlanden) te Nijvel, ten zuiden van Brussel.

Gertrudis volgde haar en door haar grote wijsheid en leergierigheid werd ze op zeer jonge leeftijd abdis. Reeds op 33 jarige leeftijd stierf zij.

Gertrudis staat bekend om haar vrijgevigheid en hulp aan armen, wezen en weduwen, haar betoonde gastvrijheid aan pelgrims en reizigers. Bovendien heeft ze nog een heilige zus: Sint Begga. 

 

 


Gertrudis wordt veelal afgebeeld als abdis, met in haar hand een staf waartegen muizen of ratten omhoog kruipen. De muizen kunnen ook aan haar voeten liggen. Soms heeft ze een boek in haar hand waarop een muis of kroon is afgebeeld. Deze kroon kan eveneens aan haar voeten liggen. Ook kan een lelie, als teken van maagdelijkheid, erbij afgebeeld zijn, evenals een spinrok, een beker, een waterput of een kerkje. Op sommige afbeeldingen daalt een vlammende bol op haar hoofd: dit gebeurde in de abdij zonder haar te deren. Ook met kat wordt ze afgebeeld: interessant: pas in de jaren 90 van de twintigste eeuw is zij officieel tot patrones van de katten benoemd.

 

De muizen vormen een belangrijke schakel met de heilige Gertrudis en door de eeuwen heen ontstonden vele legenden. Omdat haar feestdag op 17 maart valt, zo rond het begin van de lente, worden de muizen in verband gebracht met de veldmuizen die weer tevoorschijn komen doordat de akkers weer bewerkt worden. Sommigen zien de muizen als symbool voor het leven in armoede waar Gertrudis voor had gekozen.
Maar zelf vind ik de legenden rondom de muis als symbool voor het onreine, de duivel, het slechte natuurlijk veel interessanter: de duivel, die net zoals de muis, zich overal een weg weet te banen.

Ik zal de, voor mij althans, meest inspirerende hier behandelen:

 

 

 


Over een aanbidder, de verleiding en een doodsbed.


De Aanbidder:

Er was eens en prins die over zijn oren verliefd werd op Geertruida en graag met haar wilde trouwen. Echter was zij vastbesloten haar leven geheel te wijden aan het kloosterleven. De hevig verliefde jongeman kon haar niet uit zijn gedachten zetten en probeerde alles om haar alsnog de zijne te maken. Uiteindelijk verkocht hij zijn ziel aan de duivel in de hoop dat die hem zal kunnen helpen alsnog met haar te kunnen trouwen.

Toen de zeven jaren van het pact met de duivel om waren bezocht hij nog een maal Geertruida.

Zij bood hem een afscheidsdrank aan, die hij 'ter hare minne' opdronk voordat hij naar de duivel vertrok om zijn contract met hem na te komen.

 

Deze smeet hem het verdrag in zijn gezicht toen hij achter op het paard Gertrudis zag zitten en volgens de legende heeft zij toen de duivel opgehangen en mocht de prins zijn ziel behouden.

 

De Verleiding

Naast het stichten van kerken, het oprichten van bibliotheken en alle liefdadigheidswerken, werd er door Gertrudis ook geweven en gesponnen.

Het is tijdens het spinnen dat de duivel zijn kan schoon ziet:
in de gedaante van een muis sart hij haar, lokt haar uit en treitert haar, maar Gertrudis laat zich niet van de wijs brengen en spint geduldig door.

 

In een ander legende valt zij, moe van het spinnen, in slaap en stuurt de duivel muizen en ratten om haar spinrokken in de war te maken. Gertrude wordt wakker en verjaagd met gemak het ongedierte.

 

Afbeelding: detail Gertrudis en de Bende van Nijvel (eigen werk)

 

 

 

Het Doodsbed

Na haar dood werd het doodsbed van Gertrudis een belangrijke ondierenverdelger: de kloosterzusters trokken dit bed door het klooster waarop alle muizen en ratten werden verdreven.

De opvolgster van Gertrudis als abdis liet dit bed in de kerk plaatsen, want al die met haar bed contact maakten, konden rekenen op genezing. Zodoende werd het Gertrudis-bed een belangrijk reliek wat voor vele pelgrims zorgde.

Later werd het bed verplaatst naar de abdij van (zusje) Begga in Andenne.


Er waren en zijn nogal wat Gertrudismiddeltjes in omloop. 

Het Muuzewater besprak ik al eerder in een blog (De Hagiotheek), ook wel Gertrudiswater genoemd, wat in Maarheeze (N.Br) in stallen schuren hing tegen ratten en muizen.

Het Muuzewater zou ook werken tegen koorts en eczeem.

(Afbeelding: detail Gertrudis, E.Brouwers)

 

 

De Sint-Geertgenminne werd gedronken na een stevige ruzie om het weer bij te leggen en eveneens als heildronk voordat men op reis ging.

De drank zou beschermen tegen reisgevaren en is gebaseerd op het verhaal van de verliefde prins.

Tevens werd de Sint-Geertgenminne gedronken op het sterfbed: voor een goede begeleiding tijdens de Laatste Reis: op weg naar het hiernamaals.

In Piringen (B) werden en worden nog steeds broodjes op 17 maart gekocht en verbrokkeld in de stallen.

En in Machelen kon men Sint-Gertrudisstokken krijgen om in de hoek van de kamer te zetten zodat de knaagdieren buiten bleven en werd er grafaarde, bij voorkeur van het laatst gegraven graf, rondom de Gertrudiskerk meegenomen en uitgestrooid tegen knaagdieren.

In Tongeren (B) werd op 16 maart een prentje van de heilige tegen de balk van en graanschuur bevestigd met de tekst:

                                     Het is heden St. Geertruien dach

                                     dat hier rat noch  muys comen mach

 


Anno 2017 in Nijvel:

Al voor de 741e keer trekt er op 29 september een stoet van duizenden pelgrims met een houten kar waarop het schrijn van Sint Gertrudis is geplaatst langs de stadsgrenzen van Nijvel. In de Tweede Wereldoorlog werd het schrijn grotendeels vernietigd maar is in de jaren 90 onlangs gerestaureerd.

Ook in Bergen op Zoom wordt nog jaarlijks een bedevaartstocht naar de kapel van de Sint-Gertrudiskerk gehouden.

 


En die Bende van Nijvel?

Ik ben een lange avond bezig geweest met het uitpluizen van braakballen: schedeltjes, botjes en kaakjes van al het gespuis en dat gaf me toch een Bende!

 

En wederom is het eindresultaat van mijn assemblage over Gertrudis met eigen ogen te aanschouwen wanneer de overige 20 stuks gereed zijn:
de Heele Santenkraem 

Bronnen:
Bedevaartplaatsen in Nederland 2,1998
Gouden Legenden, A. Mulder en M. Carasso, 1997

Beschermheiligen in de Lage Landen,Claes, Claes en Vincke, 2006

Das Grosse Buch der Heiligen, Erna und Hans Melchers 1978

 


Terug naar de overige blogs

 

Een overzicht van ALLE blogs vind je door op Sitemap te klikken: onder aan deze pagina en vervolgens helemaal tot aan beneden toe door te scrollen.

Reactie schrijven

Commentaren: 9
  • #1

    Lenneke (dinsdag, 20 februari 2018 09:00)

    Wat prachtig weer uitgezocht allemaal!

  • #2

    Erica (dinsdag, 20 februari 2018 09:17)

    Geweldig weer!!! Zie ik ze maandag? Of staan ze elders?
    XXX

  • #3

    Ellen (dinsdag, 20 februari 2018 09:20)

    Dankjewel Erica. Ja hoor: ik heb maandag 5 kastjes hier staan. Tot dan! X

  • #4

    Ellen (dinsdag, 20 februari 2018 09:22)

    En dankjewel Lenneke

  • #5

    Ann van canegem (dinsdag, 20 februari 2018 14:44)

    Boeiend om te zien en te lezen Ellen. Dank je.

  • #6

    Melika (woensdag, 21 februari 2018 06:06)

    GEWELDIG en interessant weer Ellen..ben erg benieuw hoe ze er in het echt uitzien!!
    Liefs

  • #7

    Ellen (woensdag, 07 maart 2018)

    Dankjewel Ann en Melika!

  • #8

    Ine (zondag, 24 maart 2019 11:50)

    Bende van Nijvel...uitgeplozen braak ballen . Trefende woord speling Ellen. Leuk met humor geschreven interessant blog. Uniek Ellen.

  • #9

    Ellen (zondag, 24 maart 2019 12:35)

    Dankjewel Ine :-D